کنترل مقاوم پرواز گروهی ماهواره در قالب ساختار مجازی

در این مقاله به طراحی کنترل کننده برای گروهی از ماهواره ها در قالب الگوریتم مجازی پرداخته می شود. در پرواز گروهی ماهواره ها به جای استفاده از یک ماهواره از چندین ماهواره کوچکتر برای رسیدن به هدفی یکسان استفاده می شود. در آرایش گروهی مجازی موقعیت هر ماهواره، در هر لحظه نسبت به یک نقطه مجازی سنجیده می-شود. جهت کنترل موقعیت پرواز ماهواره ها از دو روش کنترل مقاوم استفاده شده است. روش اول طراحی، کنترل کننده سنتز μ است که در برابر نویز، اغتشاش و عدم قطعیت های پارامتریک مقاوم بوده اما هزینه محاسباتی زیادی دارد. روش دوم طراحی، که به شکل استاندارد مسئله بهینه سازی در آمده، از تلفیق کنترل کننده پسخوراند حالت و تئوری لیاپانوف حاصل می شود. این روش به عنوان یک نامساوی ماتریسی خطی، از لحاظ محاسبات عددی بسیار کارآمد و نسبت به برخی از اغتشاش ها مقاوم است. با پیاده سازی این کنترل کننده ها بر روی مرکز مجازی، علاوه بر بهبود نتایج و تضمین پایداری، عملکرد مورد نظر نیز حاصل گشت. همچنین در طراحی، محدودیت عملگرهای ماهواره نیز در نظر گرفته شد و نتایج شبیه سازی بر روی ماهواره ها، توانایی کنترل کننده های ذکر شده را در ردیابی وضعیت مطلوب با وجود نامعینی در سیستم نشان می دهد.